Wiercenie lufowe Narzędzie

Wiercenie lufowe to najstarsza i obecnie najszerzej stosowana w przemyśle metoda wiercenia głębokich otworów. Wiertło lub „wiertło lufowe” to zazwyczaj jednoczęściowy zespół składający się z wydrążonego cylindrycznego narzędzia do wiercenia. Jest ono również lutowane z karbowaną rurą w kształcie litery V i ostatecznie mocowane na lutowanej główce z węglika spiekanego. Zarówno chwyt wiertła, jak i lutowana główka z węglika spiekanego mają przekrój w kształcie nerki, natomiast otwarta część w kształcie litery V stanowi rowek odprowadzający wióry.

Cechy systemów wiercenia lufowego

We wszystkich przypadkach wiertła lufowe wymagają podawania filtrowanej emulsji chłodząco-smarującej pod wysokim ciśnieniem, wprowadzanej przez środek karbowanego chwytu wiertła lufowego. Następnie wiertło kierowane jest do dyszy emulsji chłodząco-smarującej w głowicy wiertła z węglika spiekanego. Emulsja chłodząco-smarująca pod wysokim ciśnieniem zapewnia smarowanie głowicy wiertarskiej. Zapewnia również odprowadzenie wszystkich wiórów wytwarzanych przez głowicę wiertarską poprzez przeznaczony do tego rowek w kształcie litery V w chwycie wiertła. Wiercenie lufowe jest lepiej znane jako wiercenie z wewnętrznym podawaniem emulsji chłodząco-smarującej / z odprowadzaniem wiórów na zewnątrz.

Wiertła lufowe są zazwyczaj stosowane w jednozadaniowych maszynach do wiercenia lufowego oraz w różnych procesach obróbki. Centra tokarskie, w których są stosowane, zapewniają wystarczającą ilość emulsji chłodząco-smarującej pod wysokim ciśnieniem i systemy filtracji. Dzięki temu systemowi wiercenia można wiercić do głębokości przekraczających 100 × średnica otworu.

Firma Sunnen oferuje systemy wiercenia lufowego od średnicy 1,40 mm do 50,80 mm (0,055" - 2,000") z różnymi gatunkami węglików spiekanych, powłokami i opcjami geometrii krawędzi skrawających.

Powrót do Wiercenia głębokich otworów